موعودا بیا! و دستان ما را بگیر و تا عرش خدا بالا بر

 صوت خویش را آشکار کن تا به مناجات تو بیدلان بسوزند

 و  انتظار به سرآید

 بی تو لبها به خنده مباد و نرگس چشمان بی تو گریان باد

 ای واصل زمین و آسمان! ای وارث آدم تا خاتم! ای آخرین برهان روشن!

 بی تو دلتنگی ما را پایان نیست. بی تو گذر زمان را توان دیدن نیست

. بی تو عشق را نگاه باور نیست. شمع در فراغت اشکریز است

 و گل برگ ریز و ما در عجبیم که با وجود این حزن و اندوه ،

زندگی همچنان در چرخش است.